امام هفتم حضرت موسی‌ابن‌جعفر(ع) نیز با بیانات خویش از ابعاد مختلف مسئله مهدویت پرده برداشته و ما را در شناخت هر چه بیشتر آن دوران یاری کرده‌اند که گوشه‌هایی از آن را در احادیث منقول از ایشان به آموختن می‌نشینیم.
اجرای عدالت اجتماعی در میان مردم
همه انبیا و اولیای الهی در پی اجرای عدالت در میان جوامع بشری بوده‌اند و سعی و توان آنان بر این بوده است که حقی از کسی ضایع نشود و جمیع بشریت از آب گوارای مساوات و برابری بهره‌مند باشند؛ همان‌گونه که خداوند متعال عدالت‌پروری را از دستورات اصلی خود برمی‌شمارد و می‌فرماید «ان‌الله یأمر بالعدل»؛ یعنی خداوند به عدل دستور می‌دهد.
حضرت مهدی(عج) در رأس اهداف مقدس خود این سنت لایتغیر الهی را تعقیب می‌کنند و جلوی فزون‌خواهی سودطلبان و فزونی‌خواهان را خواهند گرفت.
اگر عصری را در پیش داریم که ثروت‌های خدادادی در دست یک حزب خاص جمع شده است و آنان نیز با این منابع همگانی با اعمالی چون قتل، غارت، حمله نظامی، ترویج فساد و فحشا و... بشریت را به سوی فقر و عقب‌ماندگی می‌کشانند، آن حضرت با خاتمه‌دادن به فعالیت چنین مستکبرانی زمینه استفاده و بهره‌وری همه مردم را از جمیع نعمت‌های الهی فراهم می‌آورد و زمین را به وسیله عدالت و برابری زنده می‌گرداند. چنان که قرآن کریم می‌فرماید: «یحیی‌الارض‌بعد‌موتها»؛ یعنی خداوند زمین را بعد از مردن زنده می‌گرداند.
امام کاظم(ع) در مورد این آیه چنین می‌فرمایند: «این زنده‌کردن به این نیست که با باران زمین را زنده کند بلکه خداوند مردانی را (حضرت مهدی و یاران او) برمی‌انگیزد تا اصول عدالت را زنده کنند، پس زمین در پرتو عدل زنده می‌شود و اجرای عدل و حدود الهی در زمین مفید‌تر از 40روز بارندگی است».
مقام والای منتظران ظهور
یکی از صفات خوب و شایسته بندگان خالص خداوند، امیدواری به رحمت و فیض الهی است و اینکه در حساس‌ترین و سخت‌ترین شرایط نیز از لطف الهی غافل نشوند. حضرت یعقوب(ع) در سفارشی به فرزندان خود که از یافتن حضرت یوسف(ع) ناامید شده بودند آنها را امیدوار به رحمت خدا می‌کند و از آنان می‌خواهد که هیچ‌گاه از رحمت خداوند ناامید نشوند؛ «یا بنی اذهبوا فتحسوا من یوسف و اخیه و لاتیاسوا من روح‌الله انه لاییاس من روح‌الله الا القوم الکافرون»؛ یعنی‌ای فرزندان من بروید و دوباره یوسف و بنیامین(ع) را جست‌وجو کنید و از رحمت خدا ناامید نشوید زیرا هرکس از رحمت الهی ناامید شود از جمله کافران است.
دوستان واقعی امام زمان(ع) به خوبی می‌دانند که دولت ظلم و جور روزی به سر خواهد آمد و محبت و مودت اهل‌بیت را هیچ‌گاه از دست نمی‌دهند؛ به قول پیامبر اسلام(ص) که می‌فرماید:«بزرگ‌ترین اعمال امت من انتظار فرج و ظهور است»، دوستان حضرت مهدی با جان و دل منتظر طلوع او هستند تا بتوانند در رکاب آن بزرگوار اهداف و آرمان‌هایی الهی را روی زمین پیاده گردانند و هیچ‌گاه در مقابل مشکلات و حتی دشمنان خود ذره‌ای انفعال و تزلزل به‌خود راه نمی‌دهند.
امام کاظم(ع) در مورد فضیلت انتظار چنین می‌فرمایند:«خوش به حال آن دسته از شیعیان ما که در غیبت قائم ما چنگ به دوستی ما زده و بر محبت ما ثابت می‌مانند و از دشمنان ما بیزاری می‌جویند.، آنها از ما و ما از آنها هستیم... خوشا به حال آنها، به خدا قسم آنها در قیامت در درجه ما خواهند بود».
